Nomy
9 april 2019
Jeanet
Afgelopen zondag 7 april hebben we helaas afscheid moeten nemen van onze lieve Nomy. We hoorden haar ´smorgens heel vroeg (rond een uur of 6) zachtjes jammeren. Omdat ze de laatste tijd wat incontinent was, dacht ik dat ze eruit moest. Even hield het gejammer op, maar om half 7 begon ze weer, en ben ik eruit gegaan om haar even uit te laten. Ze lag buiten haar mand, maar dat doet ze wel vaker. Pas toen ik de riem pakte, merkte ik dat ze niet overeind kon komen. Ze wilde wel, maar het was net of haar achterpoten verlamd waren. Het was een akelig gezicht en ik wist meteen dat het foute boel was. Meteen de dienstdoende dierenarts gebeld en we konden komen. Dat was nog wel ruim een half uur rijden, en daar is Nomy om half 8 uit haar lijden verlost.
We hebben er vreselijk veel verdriet om, maar zijn ook heel dankbaar dat we haar 14,5 jaar bij ons hebben mogen hebben en dat ze zolang deel heeft uitgemaakt van ons gezin. Ze was een vreselijk lieve hond, en we zullen haar nooit vergeten! Voor altijd in ons hart gesloten.
Ik weet nog, als de dag van gisteren, hoe we haar hadden opgehaald als pup. Ze was echt een ondeugende pup.
Hieronder de allerlaatste foto die ik van haar gemaakt heb; 2 dagen voor we haar hebben moeten laten gaan.
Vaarwel lieverd! We zullen je enorm missen!
We hebben er vreselijk veel verdriet om, maar zijn ook heel dankbaar dat we haar 14,5 jaar bij ons hebben mogen hebben en dat ze zolang deel heeft uitgemaakt van ons gezin. Ze was een vreselijk lieve hond, en we zullen haar nooit vergeten! Voor altijd in ons hart gesloten.
Ik weet nog, als de dag van gisteren, hoe we haar hadden opgehaald als pup. Ze was echt een ondeugende pup.
Hieronder de allerlaatste foto die ik van haar gemaakt heb; 2 dagen voor we haar hebben moeten laten gaan.
Vaarwel lieverd! We zullen je enorm missen!